پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم): 
 من مات ولم یعرف إمام زمانه، مات میتة جاهلیة

سخن گفتن حضرت در هنگام ولادت

نسیم و ماریه، خادمان امام عسکری می گویند:

هنگامی که حضرت صاحب الزمان(عج) از رحم مادر به دنیا آمدند، دو زانو را بر زمین نهادند و دو انگشت سبابه را به جانب آسمان بالا بردند ، سپس عطسه ای زده فرمودند:

ستایش،  مخصوص خداوند -  پروردگار جهانیان – است و درود خدا بر محمد(ص) و خاندانش باد. ستمکاران پنداشته اند که حجت خدا از میان رفته است، اگر به ما اذن درکلام داده شود، شک زایل می گردد.  

دعای فرج اقا امام زمان (عج)

إِلَهِی عَظُمَ الْبَلاءُ وَ بَرِحَ الْخَفَاءُ وَ انْکَشَفَ الْغِطَاءُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ وَ ضَاقَتِ الْأَرْضُ وَ مُنِعَتِ السَّمَاءُ وَ أَنْتَ الْمُسْتَعَانُ وَ إِلَیْکَ الْمُشْتَکَى وَ عَلَیْکَ الْمُعَوَّلُ فِی الشِّدَّةِ وَ الرَّخَاءِ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أُولِی الْأَمْرِ الَّذِینَ فَرَضْتَ عَلَیْنَا طَاعَتَهُمْ وَ عَرَّفْتَنَا بِذَلِکَ مَنْزِلَتَهُمْ فَفَرِّجْ عَنَّا بِحَقِّهِمْ فَرَجاً عَاجِلاً قَرِیباً کَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ یَا مُحَمَّدُ یَا عَلِیُّ یَا عَلِیُّ یَا مُحَمَّدُ اکْفِیَانِی فَإِنَّکُمَا کَافِیَانِ وَ انْصُرَانِی فَإِنَّکُمَا نَاصِرَانِ یَا مَوْلانَا یَا صَاحِبَ الزَّمَانِ الْغَوْثَ الْغَوْثَ الْغَوْثَ أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی أَدْرِکْنِی السَّاعَةَ السَّاعَةَ السَّاعَةَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ الْعَجَلَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ

مرحوم شیخ صدوق رحمت الله علیه در کتاب شریف کمال الدین و تمام النعمة ، می‌نویسد :

سئل أبو محمد الحسن بن علی علیهما السلام وأنا عنده عن الخبر الذی روی عن آبائه علیهم السلام : " أن الأرض لا تخلو من حجة لله على خلقه إلی یوم القیامة وأن من مات ولم یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیة " فقال علیه السلام : إن هذا حق کما أن النهار حق ، فقیل له : یا ابن رسول الله فمن الحجة والامام بعدک ؟ فقال ابنی محمد ، هو الامام والحجة بعدی ، من مات ولم یعرفه مات میتة جاهلیة .

از امام حسن عسکری علیه السلام سؤال شد (در حالی که من آن جا بودم ) در بارۀ  این روایت که از پدرانش نقل شده بود : « زمین هیچ‌گاه از حجت خدا بر خلق ، تا روز قیامت خالی نخواهد بود و اگر کسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است » امام حسن عسکری علیه السلام فرمود : این سخن حقی است ؛ همان طور که روز حق است . از ایشان سؤال شد : ای فرزند رسول خدا ! امام و حجت بعد از شما کیست ؟ فرمود : فرزندم محمد ، او امام و حجت بعد از من است . هر کس بمیرد و او را نشناسد ، به مرگ جاهلیت مرده است .

کمال الدین وتمام النعمة - الشیخ الصدوق - ص 409 – 410 و کفایة الأثر - الخزاز القمی - ص 296  و وسائل الشیعة (آل البیت) - الحر العاملی - ج 16 - ص 246 و مستدرک الوسائل - المیرزا النوری - ج 18 - ص 187 و ... .

همهً عمر دمادم نسرودیم از تو

قدر درکِ خودمان هم نسرودیم از تو

من که از طبع خودم شکوه مکرر دارم

عرق شرم به پیشانی دفتر دارم

شعرهایم همه پژمرد و نگفتم از تو

فصلی از عمر ورق خورد و نگفتم از تو

دل ما کی به تو ایمان فراوان دارد

شیرِ در پرده به چشمان تو ایمان دارد

بیم آن است که ما یک شبه مرداب شویم

رفته رفته نکند جعفر کذاب شویم

.

.

.

شهادت امام هادی علیه السلام بر تمام مسلمین جهان تسلیت باد

غفلت از یار گرفتار شدن هم دارد

از شما دور شدن زار شدن هم دارد

یا مهدی ادرکنی

.

.

.

کلیپ بسیار زیبایی با صدای امید روشن بین براتون آماده کردیم 

امیدوارم خوشتون بیاد

مدت زمان: 4 دقیقه 41 ثانیه 

مرحوم شیخ صدوق رحمت الله علیه در کتاب شریف کمال الدین و تمام النعمة ، می‌نویسد :

سئل أبو محمد الحسن بن علی علیهما السلام وأنا عنده عن الخبر الذی روی عن آبائه علیهم السلام : " أن الأرض لا تخلو من حجة لله على خلقه إلی یوم القیامة وأن من مات ولم یعرف إمام زمانه مات میتة جاهلیة " فقال علیه السلام : إن هذا حق کما أن النهار حق ، فقیل له : یا ابن رسول الله فمن الحجة والامام بعدک ؟ فقال ابنی محمد ، هو الامام والحجة بعدی ، من مات ولم یعرفه مات میتة جاهلیة .

از امام حسن عسکری علیه السلام سؤال شد (در حالی که من آن جا بودم ) در بارۀ  این روایت که از پدرانش نقل شده بود : « زمین هیچ‌گاه از حجت خدا بر خلق ، تا روز قیامت خالی نخواهد بود و اگر کسی بمیرد و امام زمانش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده است » امام حسن عسکری علیه السلام فرمود : این سخن حقی است ؛ همان طور که روز حق است . از ایشان سؤال شد : ای فرزند رسول خدا ! امام و حجت بعد از شما کیست ؟ فرمود : فرزندم محمد ، او امام و حجت بعد از من است . هر کس بمیرد و او را نشناسد ، به مرگ جاهلیت مرده است .

کمال الدین وتمام النعمة - الشیخ الصدوق - ص 409 – 410 و کفایة الأثر - الخزاز القمی - ص 296  و وسائل الشیعة (آل البیت) - الحر العاملی - ج 16 - ص 246 و مستدرک الوسائل - المیرزا النوری - ج 18 - ص 187 و ... .